Park Narodowy «Synewyr»

Co można zwiedzić

• 

  Jezioro Synewyr

  Synewyr – największe jezioro w Karpatach ukraińskich, zaliczane do „7 cudów Ukrainy” znajdujące się na terenie Parku Narodowego „Synewyr”, pomiędzy szczytami Ozirna (1495 m n.p.m.) a Slenizor (1235 m n.p.m), na wysokości 989 m p.p.m. Powietrznia jeziora liczy 7 ha, średnia głębokość - 16-17 m, maksymalna 24 m. Jezioro dożywia się opadami atmosferycznymi i wodami gruntowymi. Woda w jeziorze krystalicznie czysta, słabo mineralizowana, żyją tu raki. Obok jeziora jest taras widokowy na którym można podziwiać piękno górskich wód.

• 

  Jezioro Dzikie

  Jezioro Dzikie znajduje się na stoku góry Gropa, Błotne jeziorka Hłuchanya i Zamszatka są siedliskiej ciekawych okazów fauny.

• 

  Centrum Rehabilitacji

  Centrum Rehabilitacji dla niedźwiedzi brunatnych, miejsce w którym leczy się zwierzęta tego gatunku, którzy trafiły do niewoli lub zostały źle potraktowane przez kłusowników.

• 

  Centrum Edukacyjne

  Centrum edukacyjne Parku Narodowego „Synewyr” to miejsce w którym można poznać szczegółowo ofertę Parku i regionu. Ciekawą jest również ekspozycja jedynego w Europie Muzeum spływu drewna.

• 

  Stare Sioło

  Muzeum „Stare Sioło” - to swoisty skansen nad rzeką Kołoczawka opowiadający historię Zakarpacia. To właśnie z ta rzeka łączy kulturę hucułów, Bojków, Łemków, Węgrów, Rumunów, Niemców, Żydów i Słowaków. Świadczą o tym eksponaty zebrane w muzeum, w szczególności stroje ludowe. Na terenie skansenu można zobaczyć również kołoczawską kolej wąskotorową, głównym eksponatem jest zabytkowy parowóz.

• 

  Linia Arpada

  Trasa turystyczna „Linia Arpada”. Ciekawa historia, która ma swój początek w latach Ii Wojny Światowej. Szlak ma 15 km długości i znajduje się na wysokości 800-920 m n.p.m. Na całej długości można spotkać forty, których jest tu aż 39 oraz tunele podziemne długości 500 m a także stanowiska z których oddawano strzały.

Jak dojechać

Ciekawostki

• O jeziorze

  Jezioro "Synewyr" powstało w wyniku silnej zmiany spowodowanej przez trzęsienie ziemi, około dziesięciu tysięcy lat temu. Na wysokości 989 m, górskie gatunki roślinności powyrastały na drodze potoku tworząc w taki sposób tamę przegradzającą wąską dolinę. W taki sposób został utworzony gigantyczny wąwóz wypełniony wodą z trzech górskich potoków
  W przejrzystej i krystalicznie czystej wodzie jeziora dziś można zobaczyć wielkie i rzadkie gatunki ryb, takie jak pstrąg tęczowy i górski.
  
  Ludzie przez swoją twórczość dodają piękna tej przyrodzie. Jeden z architektów Ukrainy umiejętnie wkomponował w naturalnie środowisko tarasy widokowe. A na półwyspie można zobaczyć piękną rzeźbę wykonaną z czerwonego drewna, która ma swoją nazwę „Syń i Wyr”. Wysokość rzeźby -13 m.
  
  Na dnie jeziora istnieje otwór, który jest naturalnym regulatorem poziomu wody i dzięki temu nawet przy dużych opadach deszczu lub śniegu jezioro nie rozlewa się.

  1. Rozwinąć
  2. Zwinąć

• Legenda o Synewyrze

  Dawno-dawno temu ziemia ta należała do zamożnego człowieka, mieszkańcy musiały ciężko na niego pracować: wypasać owce i bydło, korczować las.
  Żona tego bogacz umarła przy porodzie, wydając na świat córeczkę, która stała się jego oczkiem w głowie. Dziewczynkę nazwano Syń bo oczy miała takie jak błękit, patrząc w nie można było dotknąć nieba.
  Syń wyrosła na piękną i urodziwą pannę, była dumą swojego ojca. Jednego razu bogacz kazała wywieźć go w góry aby sprawdzić jak pracują drwale, zabrał ze sobą swoją córkę. Bogacz sprawdzał robotę drwali a jego córka w tym czasie poszła zerwać polnych kwiatów rosnących na połoninie. Nagle jej uwagę przykuł dźwięk melodii pasterskiej, dziewczyna oglądnęła się i zobaczyła młodego chłopaka pięknie grającego na fujarce. Był to Wyr, pastuch owiec. Dziewczyna spojrzała w oczy Wyra i chłopak stracił głowę onieśmielony jej urodą. Syń przemówiła do niego a kiedy schodziła z połoniny to umówiła się, że spotkają się następnego dnia. Była to miłość od pierwszego spojrzenia.
  Minął tydzień, za nim drugi i następny. Młodzi nie umiały żyć bez siebie ale o tym dowiedział się bogacz. Bardzo się rozgniewał i zabronił córce spotykać się ze zwykłym pastuchem. Jednaj Syń była tak samo uparta jak jej ojciec, więc zmusić do tego aby zostawiła swoją miłość mu nie udało się. I wtedy bogacz kazał zabić pastucha, co też uczyniono, zrzucając na niego bryłę skały.
  Kiedy Syń dowiedziała się, że jej ukochany nie żyje, pobiegła na to miejsce, obiela rękoma kamień i zapłakała, łzy kapały i kapały, tworząc jezioro. Woda była czysta jak miłość dziewczyny i błękitna jak jej oczy, pośrodku jeziora było widać kamienną bryłę, która zabiła jej ukochanego. Ludzie nazwali jezioro Synewyr.

  1. Rozwinąć
  2. Zwinąć

Edukacja ekologiczno-przyrodnicza

Edukacja ekologiczna – jest jednym z priorytetów Parku Narodowego "Synewyr", która ma znaczący wpływ na postawy, zachowania i działania społeczeństwa w kierunku świadomości ekologicznej i zaangażowania społeczności lokalnych w celu zachowania dziedzictwa przyrodniczego.

Park "Synewyr" realizuje zróżnicowane działania na rzecz podnoszenia świadomości społecznej. Szczególną uwagę przywiązuje się do pracy z młodymi ludźmi.

Na terenie centrum ekologii Parku Narodowego "Synewyr" odbywają się warsztaty poświęcone etyce ekologicznej dla uczniów szkół regionu.

Tradycyjnie na terenie Parku Narodowego "Synewyr" odbywają się akcje "Choinka", "Przebiśnieg", "Czysta rzeka" i te, które są dedykowane do konkretnych dat ekologicznych: "Międzynarodowy Dzień Mokradeł", "Światowy Dzień lasów", "Światowy Dzień Wody", "Dzień przylotu ptaków", "Dzień Ochrony Środowiska", "Dzień Ziemi", "Międzynarodowy Dzień Klimatu", "Światowy Dzień Ochrony Środowiska", "Dzień rezerwatów przyrody" ,"Światowy Dzień Zwierząt", i tak dalej.

PN "Synewyr" bierze udział w różnych festiwalach: "Widząc góry", "Na Synewyr trembity wołają", "Karpaty", które prezentują dorobek Parku.

Wychodzi regionalna gazeta „Syni Wyr” poświęcona tematyce ekologicznej.